2 ay öncesine kadar aslında birçok kiÅŸi gibi vegan olmanın çoÄŸunlukla beslenme biçimiyle ilgili ütopik bir fikir olduÄŸu düÅŸüncesindeydim. Hayvansal ürün yemediÄŸimizde hayatta kalamayacağımızı, vücudumuz için gerekli besin öÄŸelerini alamayacağımızı sanıyordum. Hatta birçok kiÅŸinin düÅŸündüÄŸü gibi; veganların, genelde evcil hayvanı olan ve hayvanlarla derin duygusal bağı olan insanların yaÅŸadığı bir yaÅŸam biçimi olduÄŸuna inanıyordum.
İlk Aydınlanma
Kendini vegan tanımlayan bir arkadaşımın Instagram paylaşımları dışında bir veganın yaÅŸantısına ÅŸahit olmamıştım. O vegan arkadaşımın 8 Mart'ta paylaÅŸtığı hikaye serisi bana ilk defa vegan bakış açısının ne derece gerekli, akılcı ve vicdani olabileceÄŸini göstermiÅŸti. Özetle hikaye serisi; kadın haklarını savunmanın diÅŸi ineklerin süt endüstrisinde gördüÄŸü muameleye de karşı çıkılmadığı sürece eksik kalacağını anlatıyordu. Burada bir ışık yandı.
DoÄŸum günüm…
Birkaç ay sonra hayatımda ilk defa üniversiteden, liseden, iÅŸten, dernekten, yogadan vs. bütün sevdiÄŸim kiÅŸileri bir arada görmek istediÄŸim bir doÄŸum günü kutlaması yaptım. Bir süredir görmediÄŸim sevdiklerimden koÅŸucu bir arkadaşım vegan bir yaÅŸama geçmiÅŸti ve orada birkaç saat bildiklerini ve tecrübelerini dinleme fırsatımız olmuÅŸtu. Protein için hayvanlara ihtiyacımız olmadığını, hayvansal ürünlerin kalp, damar, diyabet, kanser, tansiyon vb. hastalıklara sebep olduÄŸunu, Bill Clinton'ın vegan diyetle nasıl ölümden döndüÄŸünü, endüstriyelleÅŸmiÅŸ hayvancılığın hayvanlara ve özgürlüklerine nasıl zarar verdiÄŸini hatta hayvancılığın çevre kirliliÄŸinde, karbon salınımında, toprak kullanımında, türlerin yok olma noktasına gelmesinde, kaynakların tükenmesinde ne derece etkili olduÄŸunu anlattı. Bir anda çok mantıklı gelen bu argümanlara aÄŸzımdan çıkan ilk cümle "Ama ben yumurtasız yaÅŸayamam" oluvermiÅŸti. Evet, tek sebep bu kalıyordu geriye: "Haz, lezzet, alışkanlıklar"
Üzerinden 2 gün geçti. 2. gün tavuk yemiÅŸtim, tavuÄŸun tadından rahatsız da olmadım; fakat o öÄŸle yemeÄŸinden sonra "Ben bunu daha fazla yapamayacağım" dedi içimdeki ses.
Ve ben…
2 aydır hiçbir hayvansal ürünün eksikliÄŸini hissetmeden, bitkisel beslenerek yaşıyorum. Kan deÄŸerlerim örnek olacak cinsten. Annemin hayatını %90 deÄŸiÅŸtirebildim, yıllardır sınırda olan ve hiç yerinden oynamayan kolesterol seviyesi ilk defa, yalnızca 2 aylık bir deÄŸiÅŸiklikle, orta seviyeleri düÅŸtü.
Daha fazla yapamayacağımı söyleyen ses derinimden gelmiÅŸti. Kalbim ve beynim arasında bir anlaÅŸma olmuÅŸtu. Geriye kalan sebepler çok saçmaydı. Tüm bunlardan sonra anladım ki; insan kendisi için deÄŸil, aslında baÅŸka hayatlar için vegan oluyormuÅŸ. Sürdürülebilir tek amacı buymuÅŸ.
Tüm veganların bildiÄŸi ama vegan olmayanların bilmediÄŸi, herkesin bakması gereken baÅŸlangıç bilgi kaynaklarından bazıları:
Belgeseller: SaÄŸlık konusu için "What the Health", Çevre konusu için "Cowspiracy", Etik boyutu için "Earthlings"
Kitaplar: "İnsan Neden Vegan Olur?", "Vegan Sağlık", "Vegan Beslenme"
Web siteleri: www.kolayvegan.com www.veganlik.org
Naçizane yemeklerimi ve öÄŸrendiklerimi arÅŸivlediÄŸim Instagram sayfam: @vegonca www.instagram.com/vegonca
0 Yorum