Sosyal mesafe vahşi yaşamda yeni bir kavram değildir, çünkü birçok tür hastalanmaktan kaçınmak için bu tür önlemlere başvurur.
Evcil hayvanlarınız nasıl mutluluk, öfke ve saldırganlık gibi hisler gösteriyorsa, filler, balinalar ve kurtlar gibi vahşi hayvanlar da bu duygu ve hisleri yaşıyor. Ödüllü çevre yazarı Carl Safina “Beyond Words: How Animals Think and Feel” adlı kitabında, hayvanlarda bilincin kabul edilmesinin neden önemli olduğunu ortaya koyuyor. Carl Safina, hayvanların da insanlar gibi empati kurabildiği ve bu duygulara sahip olduğunu ifade ediyor. Öfke nöbeti geçiyor, sevinçle oynuyor ve felaketleri bile hissedebiliyorlar. İnsanların çok önünde oldukları başka alanlar da var. Örneğin, korkunç koronavirüs pandemisinin yayılmasını yavaşlatmak için şu anda dünyanın birçok ülkesinde uygulanmakta olan sosyal mesafeyi ele alalım.
Peki vahşi yaşamda sosyal mesafe nasıl oluyor?
Hayvanlar da hastalanmamak için bu tür önlemlere başvuruyor. National Geographic tarafından yayınlanan bir rapor, çeşitli türlerin, bir patojen ile enfekte olmaları durumunda topluluklarındaki üyeleri sınır dışı etmeleri nedeniyle sosyal mesafenin doğal dünyada yeni bir kavram olmadığını iddia ediyor. Şempanzeler ve bal arıları gibi vahşi hayvanlar aslında hastalıkların yayılmasını önlemek için katı önlemler uyguluyor. Uzmanlaşmış duyularla, bazı hastalıkları – bazen görünür semptomlar ortaya çıkmadan önce – tespit edebilir ve hastalanmamak için davranışlarını değiştirebilirler. Bu hayvanlar, hasta üyeleri yok etmek söz konusu olduğunda oldukça acımasız olabilirler. İngiltere merkezli primatolog Jane Goodall, Tanzanya’nın Gombe Çayı Milli Parkı’nda McGregor adında çocuk felcine yakalanmış bir şempanzenin diğer şempanzeler tarafından kovulduğunu gözlemlemiştir.
Okyanus hayvanları da çevrelerindeki sosyal mesafe kurallarına uygun hareket eder. Çıkıntılı yüzgeçleri olan büyük bir disk şekilli balık olan okyanus güneş balığı, 4.000 pounddan daha ağır olup denizdeki en büyük kemikli balıklardan biridir. Okyanus güneş balıkları grup halinde bulunmaktan kaçınır ve vücutlarındaki parazitten kurtulmak için birbirlerini temizler. Balina köpekbalıkları yalnız seyahat etmeyi sever, özellikle 100 feet uzunluğa kadar büyüyebilen mavi balinalar. Yeşil deniz kaplumbağası, eve gitmek için dünyanın manyetik kuvvetlerini kullanır. Deniz otları ve algler ile beslenen, sığ, ılık sularda görülen bu tür kendi başına vakit geçirmeyi tercih eder.
Kurbağa yavruları, diğer kurbağa yavrularındaki hastalık seviyesini belirlemek için kimyasal sinyallere bağımlıdır; sağlıklı bir üye, maya ile enfekte olmuş ölümcül bir kurbağa yavrusundan kaçınır. Karayip dikenli ıstakozları, bulaşıcı hale gelmeden önce topluluklarındaki hastalıklı üyelerden uzak dururlar. Fareler, potansiyel partnerlerin bir hastalık ile enfekte olup olmadığını bilmek için çok iyi koku alma duyusuna sahiptir. Western Ontario Üniversitesi’ndeki araştırmacılara göre, dişi fare erkeğin idrarında parazitik bir enfeksiyon kokusu alırsa, muhtemelen daha sağlıklı başka bir fare ile yoluna devam edecektir.
Konunun özüne geri dönecek olursak, insan ırkı pandemiye karşı mücadelede hala sosyal mesafe eylemini öğrenmeye çabalarken, hayvan türleri çoktan bu sanatı biliyordu.
#EvdeKal
Kaynak: https://www.financialexpress.com/lifestyle/lessons-from-the-wildlife/1925647/
0 Yorum