bir taraftan bakarsak, tüm naveganlar sömürgeci, katil, cani, umursamaz, hedonistler… İçimdeki karanlık taraf onlarla aynı mekanı paylaştığımda nefret ediyor, çünkü masum canlılara acı çektiriyorlar.
Fakat bu duygu hiçbir işe yaramıyor, içimdeki bu duyguyu değil, başka bir duyguyu beslemeliyim. Bu sebepten, veganlık kelimesi de dahil olmak üzere genel bir perspektif değişimi öneriyorum.
Navegan-karnivore, her neyse, düz insan diyelim, onlara ‘ben bitkisel besleniyorum, doğayla uyumlu, kimse bundan zarar görmüyor, iklimi de koruyor’ gibisinden şeyler söylediğimde 3 şey oluyor.
- Ben rahatlıyorum, kavga etmeden kendimi ifade edebildiğim için.
- Karşıdaki kişi kendini bir tehdit altında hissetmiyor, savunma mekanizmaları tetiklenmiyor.
- Bir özenme durumu oluşabiliyor. Bir sürü insandan duymaya başlarsa ‘acaba ben de bir denesem mi’ gibi bir duygu oluşabilir diye düşünüyorum.
‘ben veganım, hayvansal ürün tüketmiyorum. Hisseden canlılara acı çektirmemek için’ . Tamamen olumsuz anlamlarla kendini ifade eden bir yaklaşım.
‘bitkisel besleniyorum, hafif, daha sağlıklı, dünya ve içinde yaşayan herkes için daha iyi’ gibi bir şey, olumlu çağrışımlarla yüklü.
Sonuçta insanlar iletişimle ikna oluyor veya tam tersine, savunduklarına daha sıkı sarılıyor.
Değerlendirmeniz dileğimle.
